ਮੇਰੇ ਨਾਂ ਦੀ ਮਹਿੰਦੀ ਲਾਵੇਂ ਕਿਉਂ
ਮੇਰੀ ਛਾਂ ਦਾ ਕਜਲਾ ਪਾਵੇਂ ਕਿਉਂ
ਚੰਨ ਚਾਨਣੀ ਬੁੱਕਲ ਦੇ ਵਿੱਚ ਭਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਨਈ
ਕਮਲੀਏ ਕੁੜੀਏ ਐਨਾ ਪਿਆਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਨਈ

ਚੁੱਲੇ ਚਾਉਂਕੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬੈਠੀ ਕਿਸ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੀ ਏਂ
ਕੰਧਾਂ ਉੱਤੇ ਵਗੇ ਮੋਰ ਵਿੱਚ ਰੰਗ ਨਵੇਂ ਨਿਤ ਭਰਦੀ ਏਂ
ਤੇਜ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਤਲੀ ਤੇ ਦੀਵੇ ਧਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਨਈ
ਕਮਲੀਏ ਕੁੜੀਏ ਕਮਲੀਏ ਕੁੜੀਏ ਐਨਾ ਪਿਆਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਨਈ

ਜਦ ਕਦੇ ਤੇਰੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਨਾਂ ਮੇਰਾ ਲੈ ਲੈਂਦਾ ਏ
ਤੇਰੇ ਸੱਜੇ ਪੈਰ ਦਾ ਗੂਠਾ ਭੌਂ ਖੁਰਚਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦਾ
ਅੱਗ ਦੇ ਲਾਂਭੂ ਮੀਂਹ ਤੇਲ ਦਾ ਜਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਨਈ
ਐਨਾ ਪਿਆਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਨੀ

ਖੁਲੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸੁਪਨੇ ਬੁਣਦੀ ਬੁਣਦੀ ਸਾਂਉ ਜਾਂਵੇਂ
ਰੋਜ ਰਾਤ ਨੂੰ ਗੀਤ ਤੂੰ ਗਿਲ ਦੇ ਸੁਣਦੀ ਸੁਣਦੀ ਸਾਂੳ ਜਾਂਵੇਂ
ਇਸ਼ਕ ਝਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੱਚਿਆਂ ਉੱਤੇ ਤਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਨਈ
ਕਮਲੀਏ ਕੁੜੀਏ ਐਨਾ ਪਿਆਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਨੀ