ਔ ਬਾਬੁਲ ਸਾਡਾ ਜਾਨ ਤੋੜਕੇ ਕਰਦਾ ਰੇਹਾ ਕਮਾਈਆਂ ਸੀ,
ਸਾਡਾ ਕੱਮ ਸੀ ਬੁੱਲੇ ਬੱਢਨਾ ਐਸ਼ਾਂ ਖੁੱਬ ਉੜਾਈਆਂ ਸੀ.....
ਅਲਬੇਲੀ ਉਮਰ ਦੀਆਂ ਖੇਡਾਂ ਚੇਤੇ ਆਓਂਦੀਆਂ ਬੜੀਆਂ,
ਔ ਮੌਜਾਂ ਭੁਲਣੀਆਂ ਨੀ ਜੋ ਬਾਪੂ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਕਰੀਆਂ.
ਔ ਭੋਰਾ ਫਿਕਰ ਨਹੀ ਸੀ ਹੁੰਦਾ ਜਦੋ ਸਕੂਲੇ ਪੜਦੇ ਸੀ,
ਪੂਰੀ ਟੋਹਰ ਸ਼ੋਕੀਨੀ ਲਾ ਕੇ ਵਿਚ ਕਾਲਜਾ ਪੜਦੇ ਸੀ,
ਅੱਜ ਖਾਲੀ ਜੇਬਾ ਜੋ ਰਹਿੰਦੀਆ ਸੀ ਨੋਟਾ ਨਾਲ ਭਰੀਆ,
ਔ ਮੌਜਾਂ ਭੁਲਣੀਆਂ ਨੀ ਜੋ ਬਾਪੂ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਕਰੀਆਂ.
Saturday 13 June 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment