BAI BAI” ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਲੋਕੀ, ਝੱਲੇ ਜਹੇ ਏਸ ਨਿਮਾਨੇ ਨੂੰ ,
ਬੱਸ ਤੂੰ ਹੀ ਸੋਹਣਾ ਕਹਿਨੀ ਏ,ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਦਿਲ ਬਹਿਲਾਓਣੇ ਨੂੰ ,
ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਕਿੰਨੀ ਕੁ ਕਦਰ ਮੇਰੀ, ਕਈ ਲੋਕਾਂ ਮੁੰਹੌ ਸੁਣਿਆ ਏ,
ਜੀਹਨੂੰ ਕਦਰ ਸੀ ਓਹ ਵੀ ਛੱਡ ਗਈ ਏ,ਮੈਨੂੰ ਸਾਰੀ ਓਮਰ ਸਤਾਓਣੇ ਨੂੰ ,
ਹੁਣ ਤਾਂ ਅਪਣੀ ਸੂਰਤ ਚੋ ਟੁੱਟਾ ਹੋਇਆ ਚਿਹਰਾ ਦਿਸਦਾ ਏ,
ਓਹਦੀ ਯਾਦ ਚ “Kang’’ ਹਰ ਵੇਲੇ ਕਿਸੇ ਜਖਮ ਦੇ ਵਾਂਗੂੰ ਰਿਸਦਾ ਏ।
ਮੈਂ ਜਿਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਪੁਲ ਬਣ ਗਿਆ ਹਾਂ
ਉਹ ਜਦੋਂ ਮੇਰੇ ਤੌਂ ਲੱਘ ਕੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ
ਮੈਂ ਸੁਣਿਆਂ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਕਹਿ ਰਹੇ ਸਨ
ਉਹ ਕਿਥੇ ਰਹਿ ਗਿਆ ਹੈ, ਚੁਪ ਜਿਹਾ ਬੰਦਾ
ਸ਼ਾਇਦ ਪਿਛੇ ਰਹਿ ਗਿਆ ਲਗਦਾ ਹੈ
ਸਾਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਚ ਦਮ ਨਹੀ ਹੈ