ਆਪਣੀ ਬੇਸਮਝ ਜਹੀ ਕਲਮ ਨਾਲ,
ਜੋ ਦਿਲ ਆਉਂਦੈ ਬੱਸ ਲਿਖਦਾ ਹਾਂ,
ਨਾ ਸੋਝ ਏ ਲਿਖਣੇ ਗਾਉਣੇ ਦੀ,
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਸਿੱਖਦਾਂ ਹਾਂ,
ਕਮੀਆਂ ਨੇ ਕਈ ਖੋਟ ਵੀ ਨੇ,
ਕਈਆਂ ਨੂੰ ਬੁਰਾ ਵੀ ਲੱਗਦਾ ਹਾਂ,
ਇੱਕ ਸੱਟ ਵੀ ਏ ਇਸ ਦਿਲ ਉੱਤੇ,
ਇੱਕ ਜਖਮ ਦੇ ਵਾਗੂੰ ਰਿਸਦਾ ਹਾਂ,
ਮਾਫੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਓਹਨਾ ਯਾਰਾਂ ਤੋਂ,
ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮੰਦਾ ਬੋਲਿਆ ਮੈਂ,
ਮੈਨੂੰ ਪਰਖਣ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀਂ,
ਜੋ ਅੰਦਰੋਂ ਹਾਂ ਓਹੀਓ ਬਾਹਰੋਂ ਦਿਸਦਾ ਹਾਂ,
ਕਈ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਤੂੰ ਹੱਸਦਾ ਕਿਉਂ ਨੀ,
ਕਈ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਤੂੰ ਬੋਲਦਾ ਕਿਉਂ ਨੀ,
“ਯਾਰੌ" ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ ਲੰਮੀ ਕਹਾਣੀਏ