ਨਿਗਾਹ ਚੰਦਰੀ ਦਾ ਉਲਾਭਾ ਤਾਰੇ ਦੇਣਗੇ|
ਧੁਰੋ ਟੁੱਟਿਆ ਦਾ ਸਿਲਾ ਹੰਝੂ ਖਾਰੇ ਦੇਣਗੇ|
ਕਿੰਝ ਲੰਘੇ ਉਹ ਦਿਨ ਦਿਲ ਮੇਰੇ ਨੂੰ ਚੀਰ ਕੇ,
ਪਲ ਪਲ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਤੇਰੇ ਲਾਰੇ ਦੇਣਗੇ|
ਇਕ ਮੁਸਾਫਿਰ ਜੋ ਰਾਹਵਾ ਤੋ ਵਾਕਿਫ ਨਹੀ,
ਸ਼ਹਿਰ ਤੇਰੇ ਦਾ ਪਤਾ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਹੁਲਾਰੇ ਦੇਣਗੇ|
ਇਸ ਰੋਗ ਦੀਆ ਜੜਾ ਪਤਾਲ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਈਆ,
ਦਵਾ ਹਕੀਮ ਕਰੂ ਜਾ ਮੌਤ ਦੇ ਨਜ਼ਾਰੇ ਦੇਣਗੇ|
ਅਸ਼ਕਾ ਨੇ ਕੀਤੀ ਦੀਦਾਰ ਦੀ ਭੁੱਖ ਨੰਗੀ,
ਯਾਦਾ ਦੇ ਰੁੱਖ ਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਪੀਘ ਨੂੰ ਸਹਾਰੇ ਦੇਣਗੇ|
ਉਦੋ ਤੱਕ ਜ਼ਿੰਦਾ ਹਾ ਮੈ ਕਬਰ ਅੰਦਰ,
ਜਦੋ ਤੱਕ ਦੀਦਾਰ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਬਗੈਰ ਸਾਰੇ ਦੇਣਗੇ|
gopi_satinder143@yahoo.com
- ਏ ਜੱਗ ਤਾਂ ਜਿਉਦਿਆਂ ਦੇ ਮੇਲੇPartner Raj Sagar
- [b]ਹੰਝੂ ਹੌਕੇ ਪਾ ਕੇ ਪੱਲੇ ਤੁਰ ਪਏ, ਸ਼ਹਿਰ ਤੇਰੇ ਚੋਂ ਇੱਕਲੇ ਤੁਰ ਪਏ, ਯਾਦ ਤੇਰੀ ਨੇ ਬੜਾ ਦਿਲ ਪੱਛਿਆ, ਲੈਕੇ ਦਿਲ ਦੇ ਜ਼ਖਮ ਅੱਲ੍ਹੇ ਤੁਰ ਪਏ, ਦਿਲ ਜਲਾ ਕੇ ਰੌਸ਼ਨੀ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ, ਕਾਲੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕਲੇ ਤੁਰ ਪਏ, ਜਿੱਤ ਲਵਾਂਗੇ ਮੋਰਚਾ ਦਿਲ ਦਾ ਜ਼ਰੂਰ, ਮਾਰ ਕੇ ਆਪਾਂ ਵੀ ਹੱਲੇ ਤੁਰ ਪਏ, ਕੀ ਭਰੋਸਾ ਰਹਿਬਰਾਂ ਦੀ ਨੀਅਤ ਦਾ, ਲਾਹ ਕੇ ਹਥੋਂ ਛਾਪਾਂ ਛੱਲੇ ਤੁਰ ਪਏ, ਖੁਦਗਰਜ਼ ਹਨ ਲੋਕ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ, ਲੈਕੇ ਆਪਾਂ ਸਾਹ ਸੁੱਵਲੇ ਤੁਰ ਪਏ, ਉਜ਼ਰ ਕੀ ਹੁਣ ਮੁਹਬੱਤ ਵਿੱਚ ਭਲਾ,[/b]
No comments:
Post a Comment